#طنز_جبهه_ها

#نامه_طنز_یک_رزمنده

به خانواده اش

مرتضی رجب بلوکات یکی از شهدای دفاع مقدس در هنگام جنگ تحمیلی با نوشتن نامه ای طنز به خانواده اش که در آن صدام را هم به سخره گرفته است، ‌سعی بر آن دارد تا آنها را از نگرانی نجات دهد.

بسم الله الرحمن الرحیم

راستش را بخواهید چیزی برای نوشتن ندارم، این تلگراف زدن ‌ها، من را تنبل بار آورده و دیگر نامه نوشتن را فراموش کردم. فقط این مطلب را عرض کنم که من همیشه به یاد شما هستم و طبق سفارشات همه شما مخصوصاً خاله و مامان و ناهید اصلاً سعی نمی‌ کنم به جلو بروم و همه‌ اش سعی می‌ کنم این عقب‌ ها باشم؛ هر چند ‌عمر دست خداست و تا خدا نخواهد هیچ اتفاقی نمی ‌افتد.

ولی با این همه، من خودم می‌ ترسم برم جلو این مردک دیوانه شوخی ‌های خرکی می‌ کنه گلوله توپ می‌ زنه چند متری آدم اصلا هم نمی ‌گه، بابا ترکش داره شاید خدایی نکرده بخوره به یک بنده خدا مجروح بشه از این شوخی ‌ها نکن خطرناکه، اصلا حالیش نمی ‌شه.

صد بار بهش گفتم منو به زور آوردن جبهه، مامانم صبح زود با لنگ کفش بلندم کرد گفت: برو سر صف گوشت. رفتم صف گوشت. اومدن این پاسدارها و کمیته چی‌ ها به زور برداشتنم فرستادنم جبهه.

 آخر یک روز می‌ ترسم ناراحت بشم. این توپش رو که می‌فرسته این ور پاره کنم بیندازم اونور اونوقت دعوامون بشه لعنت بر شیطان… . خوب بگذریم، در آخر از شما می‌ خواهم به همگی علی الخصوص حاجی آقا و عزیز و خاله ‌ها و دایی‌ ها با اهل خانواده و همچنین ننه آقا و عمو تقی و عمه گلی با اهل خانواده سلام گرم مرا برسانید فقط مواظب باشید سلام زیاد گرم نباشه دستشان بسوزه. ضمناً شاید تا یکی دو روز پست کردن این نامه طول بکشه زیاد به تاریخش اهمیت ندین.

? 

#روضه_امام_کاظم_ع

یا رب از گوشه زندان بلا خسته شدم

دگر از این همه بیداد و جفا خسته شدم

همچو زهرا ز خدایم طلب مرگ کنم

ای اجل بر سر من زود بیا خسته شدم

چارده سال از این حبس به آن حبس بس است

که از این در به دری ها به خدا خسته شدم

من به سنگینی این سلسله عادت کردم

ولی از دوری و هجران رضا خسته شدم

دل من خون شده از کینه زندان بانم

دگر افتاده ام از شور و نوا خسته شدم

شده افطاری من سیلی و شلاق و کتک

من از این سفره و این آب و غذا خسته شدم

ناسزا گفت ز بس بر من و بر مادر من

من از این سندی بی شرم و حیا خسته شدم

عمه ام خواند نماز شب خود بنشسته

گفت از بس که دویدم به خدا خسته شدم

بسکه دنبال یتیمان به بیابان گشتم

بسکه خوردم کتک از حرمله ها خسته شدم

?شاعر: عبدالحسین میرزایی

#السلام_علیک_یا_موسی_بن_جعفر_ع

#آجرک_الله_یا_صاحب_الزمان_عج 

? یه شب بارونی بود و فرداش حمید امتحان داشت. رفتم تو حیاط و شروع کردم به شستن لباس‌ها و ظرف‌ها. همین طور که داشتم لباس می.شستم دیدم حمید اومده پشت سرم وایساده. گفتم: «اینجا چیکار می‌کنی. مگه فردا امتحان نداری؟» دو زانو کنار حوض نشست و دست‌های یخ زده‌ام رو از توی تشت آورد بیرون و گفت: «ازت خجالت می‌کشم. من نتونستم اون زندگی‌ای که در شأن تو باشه برات فراهم کنم. دختری که تو خونه پدرش با ماشین لباسشویی لباس می‌شسته حالا نباید تو این هوای سرد مجبور باشه..». حرفش رو قطع کردم و گفتم: «من مجبور نیستم، با علاقه دارم کار می‌کنم. همین قدر که #درک می‌کنی و می‌فهمی و قدرشناس هستی برام کافیه».

شهید #عبدالحمید_قاضی_میرسعید

? نشریه امتداد، ش ۱۱

? آرزوی مادر محقق؛ و شهیدش فدایِ امام حسین(ع)شهید شد

#متن_خاطره

در حال شیردادن به مسعود که 6 ماهه بود، داشتم تعزیه می‌دیدم. یهو دلم شکست و اشکم جاری شد. گفتم: خدایا! کاش فرزندی داشتم که در راه امام حسین(ع) فدا شود… اشک چشمم ناخواسته به دهان مسعود چکید … 

سال ۶۶ مسعود شهید شد و بدنش مثل امام حسین(ع) تکه تکه گردید. آن شب خوابِ تعزیۀ سالها پیش را دیدم، در عالمِ خواب مسعود توی آغوشم بود که ناگهان پر کشید و به یاران امام حسین(ع) پیوست…

?خاطره‌ای از زندگی شهید مسعود اصلاحی

?منبع: کتاب حدیث عشق، صفحه ۱۹