?#سـاعـت۱۶بـه_وقـت_حَـلَـبْ?
خـاطـرات و زنـدگـی نـامـه 

             شـ‌هـیدمـدافـع حـرم
     ?#حـاج_حـسـیـن_هـمـدانـی?

?#فـصـل_بـیـسـتـم
?#عـنـوان:با دوستان مدارا
?#راوے:حجت الاسلام محسن احمدوند
 

#تابستان۱۳۷۳
#پدرم شیخ طاهراحمدوند اهل #نهاوند بود و برای شرکت در جلساتی قبل از انقلاب به همدان رفت و آمد داشتند.
درهمان جلسات باآقای #حسین همدانی آشناشدند واین آشنایی سال های سال ادامه پیدا کرد افراد زیادی در آن جلسه شرکت می کردند؛مثلاآقای #اصغرحجازی که در دفترمقام معظم #رهبری مشغول اند و دو برادر ایشان در طول دفاع مقدس به #شهادت رسیده اند.

بعدازانقلاب هم پدر در سپاه همدان در کنار آقای همدانی بودند و بعداز اینکه از سپاه بازنشسته شدند ساکن #قم شدیم.

خانواده ما پرجمعیت بود پدر #دوازده فرزند دختر و پسر داشتند و با توصیه فرزندکمتر زندگی بهتر اصلا موافق نبودند و می گفتند:#فرزند کمتر زندگی بهتر نمی آورد.خانه محقر پدری ما ، در قم #دواتاق داشت یک اتاق متعلق به پدر بود برای مطالعه و پذیرفتن ارباب رجوع.ایشان روحانی بودند و کارهای علمی و مطالعه و…. والبته مواظب بودند کتاب ها از دسترس بچه ها دور باشد بالاخره معلوم نبود دوازده بچه باکتاب ها چه می کنند اتاق دیگر خانه ما به #دوازده فرزند تعلق داشت! آقای همدانی هر چند وقت یک بار به #پدر سر می زدند و از زندگی ما آشنا بودند خرج خانواده ای که دوازده فرزند داردبسیار بالا بود .معمولا #لباس من لباس کهنه برادر بزرگترم بود برای همین همیشه نگران و مراقب بودم که برادر بزرگترم لباسش را #خراب نکند.

#سال۱۳۷۳سردار همدانی معاون هماهنگ کننده نیروی زمینی سپاه بود

انتهای محله زنبیل آباد قم‌مقداری زمین را به صورت شهرک درآورده و قطعه بندی کرده بودند.قطعه زمین ها را به انفرادی می فروختند که مشکل خانه داشتند.

یک روز آقای همدانی به منزل ما آمدند تا پدر را ببینند ایشان از نزدیک اوضاع اقتصادی پدر را ملاحضه کردند.بعد از ملاقات ایشان با پول شخصی خودشان یک قطعه از آن زمین ها را خریدند و به پدر هدیه کردند.ما هم خانه را فروختیم و با پول آن خانه ای بزرگتر در آن قطعه‌ زمین ساختیم.
        شـادے روح شـ‌هـیـد #صـلـوات

?#سـاعـت۱۶بـه_وقـت_حَـلَـبْ?
خـاطـرات و زنـدگـی نـامـه 

             شـ‌هـیدمـدافـع حـرم
     ?#حـاج_حـسـیـن_هـمـدانـی?

?#فـصـل_نـوزدهـم
?#عـنـوان:معلم مهربانی ها
?#راوے:ایرج شهردوست

#زمستان۱۳۷۰

زمستان۱۳۷۰به اتفاق سردار #همدانی وراننده ایشان عازم مکانی بودیم که سردار آنجا جلسه فوق العاده داشتند.
ماشین به سرعت از فلکه مدرس به طرف مکان مورد نظر درحرکت بود حضور پیرمردی سالخورده خمیده و عصا به دست کنار خیابان #نگاه حاج حسین را به خود جلب کرد.
حاج حسین بلافاصله به راننده #گفتند:ماشین را نگه دارید.بعد از توقف خودرو،ایشان به سرعت پیاده شدند و به سمت آن #پیرمرد حرکت کردند.
دست پیرمرد را گرفتند و با احترام ایشان را سوارخودرو کردند.بعد از گفت و گویی خودمانی با آن پیرمرد با اینکه مسیر خانه او با مسیر ما یکی نبود،ایشان را به خانه شان #رساندند و تا جلوی در خانه شان همراهی اش کردند.
سپس سوار خودرو شدند و به سوی مکان #جلسه مسیر را ادامه دادند.
        شـادے روح شـ‌هـیـد #صـلـوات

?#سـاعـت۱۶بـه_وقـت_حَـلَـبْ?
خـاطـرات و زنـدگـی نـامـه 

             شـ‌هـیدمـدافـع حـرم
     ?#حـاج_حـسـیـن_هـمـدانـی?

?#فـصـل_هـجدهـم
?#عـنـوان:فرماندهی از زیر پتو
?#راوے:بهرام دوست پرست

#فروردین ماه۱۳۷۰
اوایل سال۱۳۷۰نیروهای گروهک #منافقین درجبل مروارید پشت ارتفاعات آق داغ شهرقصرشیرین مستقرشده و امنیت را برهم زده بودند

#حسین همدانی در مقام فرمانده و هماهنگ کننده یگان های موجود در منطقه که عبارت بودند از تیپ۳۲انصارالحسین و تیپ نبی اکرم وتیپ۷۱روح الله داخل شهرکلاره مستقر می شود تاعملیات کلاره را جهت ازبین بردن مقر منافقین در۲۲فروردین ماه فرماندهی کند.شب قبل از عملیات هم من و حاج حسین وتعدادی از دوستان دریکی از اتاق های یکی از ساختمان های قدیمی و آثارباستانی شهر،به نام قلعه شیروانه،خواب بودیم حدود ساعت۲بامداد یکی از بچه های عملیات منطقه داخل اتاق شد و سراسیمه گفت:ستون نظامی منافقین وارد شهر شدند.از جاپریدم و از پنجره بیرون راونگاه کردم ستون نظامی بزرگی باچراغ های روشن درحال وارد شدن به شهر بودند

دلشوره گرفتم و منتظر فرمان حاج حسین بودم.

آقای همدانی #سرش را زیر #پتو بیرون آورد وگفت چه خبراست شلوغش کرده اید!چندتا آرپی جی زن بفرستید سراغشان بعد سرش را برد زیر پتو و خوابید.

بیشتر دلواپس شدم با چند جا تماس گرفتم ولی موفق نشدم کاری پیش ببرم.

بچه های عملیات #خبر آوردند که ستون تقریبا به طورکامل وارد شهر شده است.

دوباره #حاج حسین سرش را از زیر #پتو درآورد واین بار باصدای بلندتر گفت:چه خبر است؟ گفتم که چکار کنید. وسرش را برد زیر پتو کلافه شده بودم دنبال راه فراری برای بیرون رفتن از شهر بودم دوتا از بچه ها را فرستادم تا وضعیت را خوب ارزیابی کنند ولی بعد از مدتی کوتاه برگشتتد می خندیدند.گفتم چه شده؟چرا می خندید؟گفتند آن ستون نظامی ستونی از نیروهای ۲۳ انصار الحسین بودند که راه را گم کرده و اشتباهی وارد شهر شده اند.

صرف نظر از آنچه رخ داد.
خونسردی حاج حسین برایم خیلی جالب بود.همه ما دستپاچه شده و به شدت ترسیده بودیم ولی حاج حسین با خیالی راحت و بدون نگرانی از زیر پتو فرماندهی می کرد.
        شـادے روح شـ‌هـیـد #صـلـوات

?#سـاعـت۱۶بـه_وقـت_حَـلَـبْ?
خـاطـرات و زنـدگـی نـامـه 

             شـ‌هـیدمـدافـع حـرم
     ?#حـاج_حـسـیـن_هـمـدانـی?

?#فـصـل_هـفـدهـم
?#عـنـوان:امانتدار
?#راوے:حمید حسام

#آذرماه۱۳۶۹
آذرماه۱۳۶۹،#حاج حسین فرمانده سپاه همدان بودند،درهمین زمان آزاده های دفاع مقدس از اردوگاه های عراق به میهن اسلامی بازمی گشتند. تعدادی از فرماندهان قدیمی لشکر۳۲انصارالحسین و سپاه همدان مانند آقای فرجیان زاده هم به همدان برگشتند.
یک روز آقای همدانی بنده را احضار کردند و گفتند: آقای حسام گ، نامه ای برای آقای محسن رضایی ،فرمانده وقت کل سپاه ،با این مضمون تنظیم کن که ماهشت سال امانتدار بودیم .اکنون که مسئولان اصلی سپاه و لشکر ۳۲همدان از اشارت بازگشته اند گ، باید این جایگاه را به آنان تحویل دهیم. ما آماده ی واگذاری این پست و جایگاه هستیم.
گفتم حاج حسین این حرف یعنی چه؟؟ حرفم را قطع کردند و گفتند: شما کاری نداشته باشید. فقط نامه را بنویسید. بنده هم نامه ای تنظیم کردم و برای فرمانده کل سپاه فرستادم.
آقای همدانی به ارسال نامه بسنده نکردند،آزاده ها که آمدند،با تعدادی از آنها که در گذشته،فرماندهی سپاه همدان را برعهده داشتند، و با تعدادی از #فرماندهان وقت سپاه همدان به ستادمرکزی سپاه، در تهران نزد آقای محسن رضایی رفتیم.
آقای همدانی رفت پشت تریبون و گفت: جناب آقای #محسن رضایی، فرمانده محترم کل سپاه، بعدازاینکه دوستانمان دراولین روزهای جنگ اسیرشدند، من و تعدادی از دوستان عهده داراین تشکیلات شدیم.
ما هفت هشت سال این تشکیلات را اداره کرده ایم و حالا آمده ایم این امانت را به دست  صاحبان اصلی اش برگردانیم.بعد از صحبت های حاج حسین،آقای رضایی با طمأنینه و درایت #گفتند:آقای همدانی از شما جز این انتظار نمی روداین هنر و انصاف و خوش فکری  فقط از شمابرمی آید این عمل نشانه حسن اخلاق شماست ولی من نمی توانم این کار را انجام دهم  و تیمی را که هشت سال در اسارت بودندجایگزین شماکنم دلیل من هم این است که تشکیلات سپاهی که آن برادران مدیریت می کردند با الان بسیار متفاوت است الان آنقدر تشکیلات بزرگ شده و ماموریت ها متنوع که با آن دوره ها قابل قیاس نیست.
شما و همکارانتان بایی به کارهایتان ادامه دهید…

آنهایی که آقای همدانی را می شناختندمی دانند ایشان از تح دل این حرف ها را 

زده اند.ایشان اهل شعاردادن نبودند یعنی اعتقادشان این بود که فرمانده سپاه آمده و ایشان باید نیروی او باشد.
        شـادے روح شـ‌هـیـد #صـلـوات

?#سـاعـت۱۶بـه_وقـت_حَـلَـبْ?
خـاطـرات و زنـدگـی نـامـه 

             شـ‌هـیدمـدافـع حـرم
     ?#حـاج_حـسـیـن_هـمـدانـی?

?#فـصـل_شـانزدهـم
?#عـنـوان:این حرف ها گفتنی نیست
?#راوے:حمیدحسام

خاطره من به زمستان۱۳۶۶

عملیات بیت المقدس۲منطقه عملیاتی ماووت درشمال غرب کشور عراق برمی گردد.آن زمان #حاج حسین معاون عملیاتی قرارگاه قدس سپاه ومعاون #عزیزجعفری بود،من هم دیده بان واحد ادوات #لشکر۳۲انصارالحسین بودم آقای #علی شادمانی هم فرمانده لشکر بود.

عملیات بیت المقدس۲باموفقیت به پایان رسید و هدف اصلی عملیات یعنی تصرف جاده ماووت به استان #سلیمانیه عراق کاملا محقق شد. ضمنا قرار بود همون شب لشکر۲۷محمد رسول الله(ص)از سر پلی که به دست اورده بودیم عملیات را ادامه دهد.

عملیات با موفقیت به پایان رسید وبیشتر مسئولان لشکر۳۲به همدان برگشتند رسم شده بود بعد از هرعملیات بیشتر مسئولان به شهرهای خودشان می رفتند.مثل زمان بمباران شهرها که با فاصله پس از بمباران مردم به کوچه و خیابان می امدند و به محل بمباران شده می رفتند.

تقریبا همه افراد رده بالای لشکر مانند فرمانده لشکر و جانشین او و فرماندهان گردان ها به همدان برگشته بودند.من که در گردان ادوات و تقریبا رده سوم فرماندهی واحد ادوات بودم مسئولیت دیده بانی را به عهده داشتم. برای همین در منطقه ماندم. صبح از دیدگاه منطقه را نگاه می کردم که دیدم عراق پاتک کرد وهمان ارتفاعاتی را که حاصل آن عملیات بزرگ بود به تصرف درآورد. درهمان حین دیدم حبیبی به سرعت به طرف محلی که عراقی ها پاتک کردند حرکت می کند.پیش خودم گفتم که حتما یا می رود اسیر می شودیا اصلا نمی داند چه اتفاقی افتاده است.من هم که نمی توانستم با آنها ارتباط برقرار کنم و خبر بدهم.

در همین فکرها بودم که دیدم عراقی ها به طرف جیپ تیراندازی می کنند .چند تیر به لاستیک حبیب اصابت کرد .دو سرنشین جیب تازه فهمیدند چه خبر شده است.سریع برگشتند به طرف شهر ماووت.من آن موقع فهمیدم سرنشینان جیب آقای #همدانی و راننده اش بوده اند.

آقای #همدانی سریع به قرارگاه برمی گردد و فرماندهان باقی مانده لشکر32در منطقه را به جلسه اضطراری فرا می خواند به من هم اطلاع دادند در جلسه شرکت کنم.

برای من جالب بود.جانشین قرارگاه در منطقه می ماند و همه حاضران لشکر در منطقه را جمع می کند تا تدبیری برای بازپس گیری ارتفاعات بیندیشند.او به خوبی می دانست زمان چقدر حیاتی است 

جلسه تشکیل شد.

ایشان از احمدصابری یکی از فرمانده هان زرهی لشکر۳۲پرسید چندتا تانک در منطقه داریم؟

احمدصابری پاسخ داد:فقط سه تانک داریم از من پرسید چند قبضه خمپاره انداز و مینی کاتیوشا داریم؟واز همه درباره تجهیزات سوال کرد.حاج حسین بعدازجمع بندی صلاح های موجود در منطقه طرح خوبی برای بازپس گیری منطقه و جنگی تمام عیار آماده کرد.من رفتم به دیدگاه.ایشان هم نزد من آمد و کنارم ایستاد برای هدایت عملیات در عرض دو ساعت با تدبیر ایشان همه آن مناطق را که نیرو های عراقی صبح همان روز از ما گرفته بودند باز پس گرفتیم و نیرو های عراقی به سرعت عقب نشینی کردند. برایم خیلی جالب بود که آقای همدانی برخلاف بقیه فرماندهان در منطقه 

مانده بود و مانند یک فرمانده یگان عمل کرد،در صورتی که فرمانده قرارگاه بود.جالب تر از همه اینها اینکه چندین سال بعد با هم در مکانی بودیم و ایشان ماجرای آن عملیات را روایت می کرد.بعد از پایان جلسه من هم خاطره آن روز را برای ایشان تعریف کردم‌ و قضیه جیپ و اصابت گلوله ها و تدبیر ایشان را. اقای همدانی وقتی دید که من خاطره ایشان را به شیوه ای حماسی تعریف می‌کنم نگاهی به این طرف و آن طرف کرد و گفت ولش کن آقای #حسام این حرف ها گفتنی نیست و نگذاشت خاطره ام را ادامه دهم.
        شـادے روح شـ‌هـیـد #صـلـوات